ömrümün gençlik demlerinde “Bir bahçıvan olsam” dedim.

“Gülşene git” dediler.Gülşende güller çok amabahçıvan azimiş.Gülşende güllerin güle sevdalı olması

gerekmiş.Bir gül endami ile gittim gülşene.Kapıda boy boy
gül yüzlü bekçiler“Niye geldin?”dediler.“Gül

yetiştirip,o gülün kokusuylasermest

olmaya” dedim
“Güle bahar olacaksan,gül de sevda bulacaksan gel.
Güle hazan olacaksan,gülü sevdasız koyacaksan geri dön.Bu iş gönül işidir.” dediler.Ya gülü

güldürüp gönül sarayına kurulacaktım,Ya

gülü öldürüp,gönül sarayından

kovulacaktım.

“Ne gülün sevdasına

doyarım,ne de gülü sevdasız
koyarım"

dedim.


“Güllerin dikeni var.Senden önce nice bahçıvan geldi.Kimi dikenlere dayanamayıp gitti,kimi
gülükopardı”

dediler.“Gül ,gül olmaz dikeni

olmayıncaBahçıvan,bahçıvan
olmaz sabrı

kalmayınca” dedim.“O zaman

bahçıvanımızsın.Al bu gül
anahtarı önce
gülşen kapısınısonra gönül kapısını aç.Güller senin” dediler.
Girdim Gülşene, baktım güllerime.
İçeride rengarenk


binlerce gül vardıBeni
güllerime

götürdüler.Bana açılmaya
yüz tutmuş gül-

nihaller düşmüştü.
Güllerim vardı


benim.Kimi menekşe
gibi boynunu büküp

oturanBiraz mazlum,
biraz mütevaziKimi

bir lale edasıyla
başını gökyüzüne

dikmişBiraz mağrur,
biraz nazlıKimi

vakitsiz esen rüzgarla
örselenmiş,Kimi

dallarındaki ağırlıkla
dayanamayıp

eğilmişHepsi aynı
temiz topraktanHepsi

rüzgara,yağmura,
güneşe muhtaç.Bir

yağmur olmalıyım,
sağanak sağanak

üstlerine akmalıBir
güneş olmalıyım,onları

yakmamalı,ısıtmalıBir
rüzgar olmalıyım,

ama illaki meltem, 
onları okşamalıKainatın

sebebi bir Habib edasıyla,
Sevgi diye inleyen

bir Yunus sedasıyla,
Gülün derdinden

sermest bir bülbül
nidasıyla,“Gülüm

gülüm”diyerek yanıp
yakılmalıyım.Gülü

güldüreceksem eğer
Bu bir bahçıvan

peymanıdırBen
bahçıvan kalmalıyım...


GuL_BaHaR