GÜLLERİNDE AĞLADIĞI BİR ZAMAN VARDIR....

Güllerin de ağladığı bir zaman vardır.
Ama bir gül varki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır. 
Geceler onun gözyaşlarını kendine saklar. 
Ama gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri onun hüzünlerini fısıldar. 
Denizler onun gözyaşları gibi ıslak; 
güneşler hüzünleri kadar sıcaktır.

Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır.
Ama bir gül varki onun sevgi saçan kokusu her zaman vardır. 
Kokusu sevgiden, rengi hasretten bir güldür,
O kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş, 
kül olmamış, kor olmuştur ve Allah adına KIRMIZI GÜL koymuştur.

güllerin de seviştiği bir zaman vardır
Ama bir gül varki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır. Onun gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır. 
Ama o gözyaşlarında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır. Onun gözünde vazolara girmenin anlamı yoktur, 
ama onun hüznünü ve sevincini paylaştığı ve kalbinde sakladığı kır çiçekleriyle arkadaşlığı vardır.

Güllerin de uyuduğu bir zaman vardır. 
Ama bir gül varki onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardır. 
Sevgisi gece gündüz yol alır, duası, kokusu an be an sevdiğine varır. 

Güllerin de solduğu bir zaman vardır. 
Ama bir gül varkı 
asla kavuşamayacağını bilse bile
kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştir de 
bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır. 
Ve onun mezar taşına şu yazılmıştır.