darmadağın bir mevsimdim zamansızlığın tedirginliğinde,,
korkmadım..uzak vadilerde
koynumda sır gibi esen rüzgarları giyindim



sonra
savruldum gövdemden
yerindelik duygusuyla kesildi nefesim
renksiz bir telaş gibi içler giyinirken dışlara
olmadım yılgınlık haylazı




biliyordum kırıktı evrenin öteleri
suskunluk avuçladım,
yurtsuz özlemler gibi
ağırladım sevmelerin kalışlarını
ve yamalar yapan gökyüzünden
rüyalarımı topladım






uyutuyorum şimdi
ruhumda savrulan sırlı titreyişleri
beyaz renkli yağmurlar gibi
bir ömür beklerim seni