Ne kadar susulacaksa o kadar sustum… 
Kendime konuşuyorum şimdi yalnız… 
Yalnız yüreğime dokunuyorum sesime 

 

Sustum! 


Sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir, 
Sokakların da kahroldum şehir 
Gözlerim konuşuyor yalnız! 

 

Sustum! 

Bir ah sürüp dudaklarıma 
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum… 


Sustu benimle deniz, 
Sustu deli dalgalar, sustu martılar… 
Umutlarımı sarıp rüzgârlara 
Uzaklara savuruyorum her gece 
Yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne! 

 

kimse görmuyor 

 

Sustum...! 

Tuz basıp yaralarıma, ne kadar susulacaksa o kadar sustum! Tam acılarımı haykıracaktım ki, sustum...! Bir çığlık kanıyor demedim en derininde yüreğimin... İçimdeki volkanları boğarak sustum...! Açmadım kimselere yüreğimi...! Hançeri sadece kendime sapladım ve sustum...! Hüznü yüzümde, acıları gözlerimde topladım sustum...! Bir ah sürüp dudaklarıma... Ne kadar susulacaksa, o kadar 

sustum !!! 


 

 

SUSTUM! 

Ne kadar susulacaksa o kadar sustum! 
kendimle konuşuyorum şimdi yalnız... 
yalnız yüreğimle dokunuyorum sesimi 

kimse duymuyor 

 

SUSTUM! 

sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir 
yaraları yalayan rüzgar 
sokaklarında kahrolduğum şehir 
gözlerim konuşuyor yalnız... SUSTUM! 
bin ah sürüp dudaklarıma 
ne kadar susulacaksa o kadar sustum! 
sustu benimle deniz, 
sustu deli dalgalar, sustu martılar... 
umutlarımı sarıp rüzgarlara 
uzaklara savuruyorum her gece 
yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne 
kimse görmüyor... 
saçı ağarmış hayaller 
nemli kirpiklerle 
bulutlandığında gözlerim 
gökte şimşek olup çakıyorum 

kimse görmüyor... 

 

SUSTUM! 

tuz basıp yaralarıma! 
sustum... 
içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi 
yaslanıp yalnızlığın duvarına 
gül döküp kalabalıklara 
kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece 
kimse bilmiyor.. 

 

SUSTUM! 

sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak 
acılar konuşuyor şimdi yalnız 
yaralı gönlümün sızıları konuşuyor 
tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir 
atıyorum uçurumlardan

kimse görmüyor... 

 

 

SUSTUM! 

saçlarını kokluyorum rüzgarların 
dudaklarından öpüyorum hayatı 
içimde incecik bir sevgi ürperiyor 
sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme 
gelmiyor beklediğim bahar 
yaralar merhem tutmuyor 
gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara 
mendil silmiyor 
yağmur dinmiyor 
sevdiğim bilmiyor...

 

SUSTUM!

sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu zaman 
sustum 
yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata 
kimse duymuyor... 

 

SUSTUM! 


İçimdeki dalgalar kabardıkça volkanlar gibi 
sustum 
sustu dudaklarım, sustu gözyaşlarım 
sustu gözlerimdeki şiir 
gönlümdeki nehir 
bulutlar haykırdı isyanımı 
şimşekler haykırdı 
sadece ben duydum 
sadece benSUSTUM! 
ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat 
kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi 
yaralar merhem tutmuyor 
geceler avutmuyor 
ben sustum 
acılarım konuşuyor yalnız... 

 

BEN SUSTUM! 


susmuyor yüreğimi kavuran kasırga 
pencereme vuran yağmur damlaları 
susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar 
gelmiyor bahar 
kuşlar sevinmiyor 
yıldızlar küs 
ay üzgün 
güneş doğmuyor 
acılar dinmiyor 
içimde binlerce şiir kanıyor her gece 

kimse bilmiyor... 



 

SUSTUM! 


sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, 
sustu hayat 
sustu zaman 
acılar konuşuyor yalnız 
acılarım konuşuyor 
kimse duymuyor... 
duymuyor... 
duymuyor... 
duymuyor... 
duymuyor... 
duymuyor... artık kimsebeni duymuyor.... 

SUSTUM...ÇÜNKÜ KALBİM ACIYOR...